*آیه 137سوره انعام: وَکَذَلِکَ زَیَّنَ لِکَثِیرٍ مِّنَ الْمُشْرِکِینَ قَتْلَ أَوْلَادِهِمْ شُرَکَاؤُهُمْ لِیُرْدُوهُمْ وَلِیَلْبِسُوا عَلَیْهِمْ دِینَهُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا یَفْتَرُونَ
ترجمه: همین گونه شرکای آن ها [= بتها]، قتل فرزندانشان را در نظرشان جلوه دادند؛ (کودکان خود را قربانی بت ها می‌کردند، و افتخار می‌نمودند!) سرانجام آن ها را به هلاکت افکندند؛ و آیینشان را بر آنان مشتبه ساختند. و اگر خدا می‌خواست، چنین نمی‌کردند؛ (زیرا می‌توانست جلو آنان را بگیرد؛ ولی اجبار سودی ندارد.) بنابر این، آن ها و تهمت هایشان را به حال خود واگذار (و به آن ها اعتنا مکن)!
نکته: نقش مهم تزیین در قادر ساختن انسان برای انجام کارها و حرام های غیرمعمولی، حتی مثل کشتن فرزند را باید جدی بگیریم.
نگاه سطحی به احکام دینی: فرض عموم این هست که این احکام صرفا انجام به جهت رفتن به بهشت و جهنم است.ولیکن ازاحکام نیز هدف خدا ربوبیت و پرورش انسان است.
*آیه 3 سوره اعراف: اتَّبِعُوا مَا أُنزِلَ إِلَیْکُم مِّن رَّبِّکُمْ وَلَا تَتَّبِعُوا مِن دُونِهِ أَوْلِیَاءَ قَلِیلًا مَّا تَذَکَّرُونَ
ترجمه: از چیزی که از طرف پروردگارتان بر شما نازل شده، پیروی کنید! و از اولیا و معبودهای دیگر جز او، پیروی نکنید! اما کمتر متذکّر می‌شوید!
به این دلیل خداوند گفته قَلِیلًا مَّا تَذَکَّرُونَ که خطر پیروی نکردن از خدا و ولی گرفتن های غیر خدا برخاسته از غفلت ماست، و به همین دلیل در انتهای این آیه به تذکر اشاره شده است. و کثرت ولی های غیرخدا دلیل جدی در غفلت ماست
*آیه 23 سوره اعراف: قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ
مکارم: گفتند: پروردگارا! ما به خویشتن ستم کردیم! و اگر ما را نبخشی و بر ما رحم نکنی، از زیانکاران خواهیم بود.
انصاریان: گفتند: پروردگارا! ما بر خود ستم ورزیدیم، و اگر ما را نیامرزی و به ما رحم نکنی مسلماً از زیانکاران خواهیم بود.
نگاه ما به گناه کردن باید به این شکل باشد که این کار ما، ظلم به خودمان بوده و هست و باید در این موضوع تدبر شود که ظلم در حق خود به چه معناست و تفکر در این موضوع خود نتایجی مثبتی دارد.ظلم به خود یعنی محروم کردن خود از رحمت ها و نعمت های خدا به سبب گناه.
تنها چیزی که انسان را بعد از گناه سرپا می کند لطف و فضل خداست و باید به این نکته هم توجه داشت.
بعد از گناه ما باید مشغول کاری شویم که خدا به خاطر آن ما را مورد رحمت و لطف خودش قرار دهد. بعد از گناه بهترین کار استغفار است که فرصت جولان را از شیطان بگیرد.
*آیه 51 سوره اعراف: الَّذِینَ اتَّخَذُوا دِینَهُمْ لَهْوًا وَلَعِبًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا فَالْیَوْمَ نَنسَاهُمْ کَمَا نَسُوا لِقَاءَ یَوْمِهِمْ هَذَا وَمَا کَانُوا بِآیَاتِنَا یَجْحَدُونَ
مکارم: همان ها که دین و آیین خود را سرگرمی و بازیچه گرفتند؛ و زندگی دنیا آنان را مغرور ساخت؛ امروز ما آن ها را فراموش میکنیم، همان گونه که لقای چنین روزی را فراموش کردند و آیات ما را انکار نمودند.
انصاریان: آنان که دینشان را سرگرمی و بازی گرفتند و زندگی دنیا آنان را فریفت، پس ما امروز از یاد می بریمشان، همان گونه که آنان دیدار امروزشان را از یاد بردند وهمواره آیات ما را انکار می کردند.
منظور این آیه کسانی نیست که کلا مومن نیستند و دین را قبول ندارند.
لهو: به چیزی گفته می شود که باعث غفلت قلب انسان می شود.
لعب: چیزی که انسان به آن مشغول است و باعث سرگرمی آن شده است.
از کجا می توان فهمید که دچار لهو و لعب در دین شدیم؟ جواب این سوال در پاسخ به این سوال هست که آیا یاد آخرت و قیامت در هریک از کارهای ما زنده ست یا خیر؟
اگر در یکایک کارها و رفتارهایمان به فکر دیدار خدا و قیامت نباشیم یعنی دچار لهو و لعب در دین شده ایم و دین بازیچه ما شده است.
خیلی ها به این دل خوش هستند که رفتارهای دین دارانه ای دارند که بابت این رفتارها زحمت می کشد و اراده خرج می کنند اما در رفتارهای دیگر... ولی نهایت و نتیجه چیز دیگری ست.
لهو و لعب باعث غافل شدن ما از موضوع اصلی می شود و ما را به خود سرگرم می کند.
بررسی مناجات ابوحمزه ثمالی:
*یکی از فاید های مناجات خوانی این هست که شرایط و وضعیت خودمان را بهتر بفهمیم. مثل عکس رادیوگرافی و پوسیدگی دندان، شاید در ظاهر مشکلی نباشد ولیکن در واقعیت چیز دیگری ست. این مناجات ها شفاف کننده وضعیت ماست، ما شاید با گناه هایی که کردیم احساس خاص و بدی نداشته باشیم ولی در این مناجات معصوم تذکر می دهد که همین الان با گناهانی که کردید هلاک شده اید.
*هر چه ما نگاه مان به گناهان مان واقعی تر بشود باید تضرع و زاری ما بیشتر شود و التماس و برگشتن به سمت خداوند هم بیشتر بشود.
مشاهده مطلب در کانال