#انس_با_قرآن
ادبی مهم
البقره
قَالُوا سُبْحَانَکَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّکَ أَنتَ الْعَلِیمُ الْحَکِیمُ(32)
یکی از مهمترین ادب هایی که #قرآن می خواد به ما یاد بده و هم اینجا تو این آیه و هم در داستان حضرت یعقوب بهش پرداخته شده و البته جاهای دیگه هم داریم،اینه که انسان به این #ادب برسه چیزی نمیداند، مگر آنچه که خدا به او یاد بدهد. خدا قبل اینکه بخواد از انسانها این ادب رو توقع داشته باشه ، به صورت نمونه با ملائکه در مورد خلقت آدم به ما اهمیت این ادب رو نشون میده. خلقت آدم برای ملائکه بسیار مورد تعجب بود. حتی مورد اعتراض بود و اعتراض هم کردند. جواب خدا در مقابل اعتراض شون این بود که: «اعلم ما لا تعلمون» من چیزی میدانم که شما نمیدانید و اگر دقت میکردید متواضع بودید و اعتراض نمی کردین. البته با سناریویی که خدا براشون تدارک دید و برتری انسان را به اونها نشون داد. ملائکه برگشتند و اقرار کردند: «قالوا سبحانک لا علمَ لنا» _خدایا تو بی تقصیری و ما مقصر بودیم و ما هیچ نمیدونیم مگر اینکه تو به ما عنایت کنی._
داستان حضرت #یعقوب هم همینطوره وقتی که حضرت یعقوب را ملامت می کردند سر قضیه یوسف که اینقدر گریه و زاری می کرد بعد از این که پیراهن #یوسف رو آوردن و ایشون چشمانشون بینا گشت اولین چیزی که به اونا گفتن: «اَلَم اَقُل لکم اِنی اعلمُ مِن الله مالا تعلمون»
_نگفتم من چیزی میدونم از جانب خدا که شما نمی دونید_
این #ادب بسیار مهمه که انسان باید بهش برسه،در مقام #بندگی و #تسلیم ما باید خودمون رو به تعبیر خیلی راحت تر بگم نفهم حساب کنیم و فهمیده خداست و این باعث میشه که ما #مطیع بودنمون بیشتر بشه البته اگه به این ادب برسیم.
این ادب هیچ منافاتی با قدرت عقل و این همه بیان اهمیت عقل مداری در دین ما نداره.
- ۹۹/۰۲/۱۰